ландгра́ф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ландгра́ф ландгра́фы
Р. ландгра́фа ландгра́фаў
Д. ландгра́фу ландгра́фам
В. ландгра́фа ландгра́фаў
Т. ландгра́фам ландгра́фамі
М. ландгра́фе ландгра́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ландгра́ф

(ням. Landgraf)

тытул вяльможных князёў у сярэдневяковай Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)