ланге́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ланге́тка ланге́ткі
Р. ланге́ткі ланге́так
Д. ланге́тцы ланге́ткам
В. ланге́тку ланге́ткі
Т. ланге́ткай
ланге́ткаю		 ланге́ткамі
М. ланге́тцы ланге́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ланге́тка ж., мед. лонге́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ланге́тка

(фр. longuette)

павязка з гіпсу, якая забяспечвае нерухомасць зламаных касцей рук або ног.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лонге́тка мед. ланге́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)