ламо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ламо́тны ламо́тная ламо́тнае ламо́тныя
Р. ламо́тнага ламо́тнай
ламо́тнае		 ламо́тнага ламо́тных
Д. ламо́тнаму ламо́тнай ламо́тнаму ламо́тным
В. ламо́тны (неадуш.)
ламо́тнага (адуш.)		 ламо́тную ламо́тнае ламо́тныя (неадуш.)
ламо́тных (адуш.)
Т. ламо́тным ламо́тнай
ламо́тнаю		 ламо́тным ламо́тнымі
М. ламо́тным ламо́тнай ламо́тным ламо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ламо́тны ломо́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ламоты. Ламотныя болі. □ Ламотная стома круціць лапаткі, але з непрывычкі яно аж прыемна. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ламо́та, -ы, ДМ -мо́це, ж.

Тупыя працяглыя болі ў касцях, суставах, мышцах.

|| прым. ламо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ломо́тный ламо́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ламотніца ’крокус, Carthamus tinctorius’ (Мат. бел. зельн.) — хаця назва этымалагічна празрыстая (да ламота ці ламотны?), матывацыя застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)