лакірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лакірава́нне
Р. лакірава́ння
Д. лакірава́нню
В. лакірава́нне
Т. лакірава́ннем
М. лакірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лакірава́нне ср. лакирова́ние; лакиро́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лакіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

1. Пакрываць лакам.

Л. мэблю.

2. перан. Прыхарошваць, ідэалізаваць.

Л. рэчаіснасць.

|| зак. адлакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).

|| наз. лакірава́нне, -я, н. (да 1 знач.) і лакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. лакіро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.) і лакірава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.), лакірава́ны, -ая, -ае і лакіро́ваны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакирова́ние ср. лакірава́нне, -ння ср., лакіро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакиро́вка ж.

1. (действие) лакірава́нне, -ння ср., лакіро́ўка, -кі ж.;

2. (слой лака) лакіро́ўка, -кі ж.;

3. перен. лакіро́ўка, -кі ж., гля́нец, род. гля́нцу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)