лакры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакры́чны лакры́чная лакры́чнае лакры́чныя
Р. лакры́чнага лакры́чнай
лакры́чнае		 лакры́чнага лакры́чных
Д. лакры́чнаму лакры́чнай лакры́чнаму лакры́чным
В. лакры́чны (неадуш.)
лакры́чнага (адуш.)		 лакры́чную лакры́чнае лакры́чныя (неадуш.)
лакры́чных (адуш.)
Т. лакры́чным лакры́чнай
лакры́чнаю		 лакры́чным лакры́чнымі
М. лакры́чным лакры́чнай лакры́чным лакры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лакры́чны лакри́чный, солодко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лакрыцы, лакрычніку. Лакрычны корань. // Прыгатаваны з лакрыцы, з лакрычніку. Лакрычны парашок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакры́ца, -ы, ж. і лакры́чнік, -у, м.

Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнне якой выкарыстоўваецца ў медыцыне і прамысловасці.

|| прым. лакры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакри́чный лакры́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

солодко́вый лакры́чны;

солодко́вый ко́рень лакры́чны ко́рань, лакры́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lukrecjowy

1. лакрычны;

2. перан. саладжавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)