ла́комый

1. (вкусный) сма́чны; (привлекательный) прына́дны; (соблазнительный) спаку́слівы;

ла́комый кусо́к прям., перен. сма́чны кава́лак;

2. (падкий) ла́сы (на што і да чаго);

ла́ком до сла́дкого ла́сы на сало́дкае (да сало́дкага).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакомый

Том: 16, старонка: 284.

img/16/16-284_1426_Лакомый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ла́сы

1. (на што і да чаго) ла́комый (до чего), па́дкий;

2. ла́комый, сла́дкий;

л. кусо́к — ла́комый кусо́к;

◊ л. на чужы́я прыпа́сы — погов. беру́т зави́дки на чужи́е пожи́тки;

л. як кот на каўба́сы — погов. слю́нки теку́т (у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сма́чны

1. вку́сный; сма́чный;

2. (о сне) сла́дкий, кре́пкий;

◊ с. кусо́к (кава́лак) — ла́комый кусо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нат (наʼт) ’нават’ (Гарэц., ТСБМ, ТС). Скарочана ад на́ват (гл.), што ў сваю чаргу з польск. nawet (< na wet ’напаследак’, ад сярэдневяковага ням. wet, сучаснага Wette ’заклад, пары’), не раней XVII ст., параўн. у Бярынды: Ла́комый на веты на канфекты (’на дэсерт’). Паводле Карскага (1, 337), праз стадыі наэ́т — на́ат, зафіксаваныя ў Федароўскага. З бел. нат > літ. net ’тс’, збліжанае народнаэтымалагічна з формамі з адмоўем ne‑, гл. Трубачоў, Зб. Курыловічу, 334.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кусо́к в разн. знач. кусо́к, -ска́ м., кава́лак, -лка м.;

кусо́к де́рева кава́лак дрэ́ва;

кусо́к хле́ба кава́лак (кусо́к) хле́ба;

са́хар куска́ми цу́кар куска́мі;

◊

ла́комый кусо́к сма́чны кусо́к;

кусо́к в го́рло не идёт кусо́к у го́рла не ле́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)