лакацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лакацы́йны |
лакацы́йная |
лакацы́йнае |
лакацы́йныя |
| Р. |
лакацы́йнага |
лакацы́йнай
лакацы́йнае |
лакацы́йнага |
лакацы́йных |
| Д. |
лакацы́йнаму |
лакацы́йнай |
лакацы́йнаму |
лакацы́йным |
| В. |
лакацы́йны (неадуш.)
лакацы́йнага (адуш.) |
лакацы́йную |
лакацы́йнае |
лакацы́йныя (неадуш.)
лакацы́йных (адуш.) |
| Т. |
лакацы́йным |
лакацы́йнай
лакацы́йнаю |
лакацы́йным |
лакацы́йнымі |
| М. |
лакацы́йным |
лакацы́йнай |
лакацы́йным |
лакацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лакацы́йны спец. локацио́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лакацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да лакацыі. Лакацыйны перадатчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лака́цыя, -і, ж. (спец.).
Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.
Гукавая л.
Аптычная л.
|| прым. лакацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
локацио́нный спец. лакацы́йны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)