лака́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́тарны лака́тарная лака́тарнае лака́тарныя
Р. лака́тарнага лака́тарнай
лака́тарнае		 лака́тарнага лака́тарных
Д. лака́тарнаму лака́тарнай лака́тарнаму лака́тарным
В. лака́тарны (неадуш.)
лака́тарнага (адуш.)		 лака́тарную лака́тарнае лака́тарныя (неадуш.)
лака́тарных (адуш.)
Т. лака́тарным лака́тарнай
лака́тарнаю		 лака́тарным лака́тарнымі
М. лака́тарным лака́тарнай лака́тарным лака́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лака́тарны спец. лока́торный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лака́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да лакатара. Лакатарная ўстаноўка. // Прызначаны для лакацыі. Лакатарны шукальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лака́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Апарат для вызначэння месцазнаходжання розных аб’ектаў.

Лазерны л.

|| прым. лака́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лока́торный лака́тарны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)