ла́зячыя

‘расліны’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ла́зячыя
Р. ла́зячых
Д. ла́зячым
В. ла́зячыя
Т. ла́зячымі
М. ла́зячых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зячыя

‘птушкі; жывёлы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ла́зячыя
Р. ла́зячых
Д. ла́зячым
В. ла́зячых
Т. ла́зячымі
М. ла́зячых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зячыя сущ., мн., бот., зоол., см. лазуны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лазячыя расліны 6/246, 415

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЛА́ЗЯЧЫЯ ПО́ЛАЗЫ,

род паўзуноў сям. вужападобных змей; гл. ў арт. Полазы.

т. 9, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ла́зячы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́зячы ла́зячая ла́зячае ла́зячыя
Р. ла́зячага ла́зячай
ла́зячае		 ла́зячага ла́зячых
Д. ла́зячаму ла́зячай ла́зячаму ла́зячым
В. ла́зячы (неадуш.)
ла́зячага (адуш.)		 ла́зячую ла́зячае ла́зячыя (неадуш.)
ла́зячых (адуш.)
Т. ла́зячым ла́зячай
ла́зячаю		 ла́зячым ла́зячымі
М. ла́зячым ла́зячай ла́зячым ла́зячых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зячы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́зячы ла́зячая ла́зячае ла́зячыя
Р. ла́зячага ла́зячай
ла́зячае		 ла́зячага ла́зячых
Д. ла́зячаму ла́зячай ла́зячаму ла́зячым
В. ла́зячы (неадуш.)
ла́зячага (адуш.)		 ла́зячую ла́зячае ла́зячыя (неадуш.)
ла́зячых (адуш.)
Т. ла́зячым ла́зячай
ла́зячаю		 ла́зячым ла́зячымі
М. ла́зячым ла́зячай ла́зячым ла́зячых

Кароткая форма: ла́зяча.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зящие мн., сущ., бот., зоол. лазуны́, -но́ў, ла́зячыя, -чых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лія́ны

(фр. liane, ад lier = звязваць)

расліны, якія не здольны самастойна захоўваць вертыкальнасць сцябла і выкарыстоўваюць для апоры іншыя расліны, скалы, будынкі; пашыраны пераважна ў трапічных лясах, бываюць лазячыя і павойныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)