лазурко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лазурко́вы лазурко́вая лазурко́вае лазурко́выя
Р. лазурко́вага лазурко́вай
лазурко́вае		 лазурко́вага лазурко́вых
Д. лазурко́ваму лазурко́вай лазурко́ваму лазурко́вым
В. лазурко́вы (неадуш.)
лазурко́вага (адуш.)		 лазурко́вую лазурко́вае лазурко́выя (неадуш.)
лазурко́вых (адуш.)
Т. лазурко́вым лазурко́вай
лазурко́ваю		 лазурко́вым лазурко́вымі
М. лазурко́вым лазурко́вай лазурко́вым лазурко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лазурко́вы све́тло-си́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лазурко́вы, ‑ая, ‑ае.

Светла-сіні, колеру яснага неба. Чыстае лазурковае неба разгорнутым парасонам аднімала шырокія прасторы. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)