ла́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́зка ла́зкі
Р. ла́зкі ла́зак
Д. ла́зцы ла́зкам
В. ла́зку ла́зкі
Т. ла́зкай
ла́зкаю		 ла́зкамі
М. ла́зцы ла́зках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зка ж. ла́зка; см. ла́зы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зка ла́зка, -кі ж.; см. лаз​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зка,

гл. лазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́зы, ‑аў; адз. лаз, ‑а, м.; лазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. лазкі, ‑зак; ж.

Этнаграфічная група грузінаў, якая жыве ў Аджарскай АССР і ў Турцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)