ладкава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ладку́юся ладку́емся
2-я ас. ладку́ешся ладку́ецеся
3-я ас. ладку́ецца ладку́юцца
Прошлы час
м. ладкава́ўся ладкава́ліся
ж. ладкава́лася
н. ладкава́лася
Загадны лад
2-я ас. ладку́йся ладку́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ладку́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ладкава́цца несов., разг. ула́живаться, устра́иваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ладкава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; заг. ладкуйся; незак.

Разм. Уладжвацца, прыстройвацца. Аўсееў паставіў у кут вінтоўку і пачаў ладкавацца ля грубкі. Быкаў. Саўчанка ладкаваўся ў кузаве, захінаючыся ў брызент... М. Стральцоў. Дзед пачаў ладкавацца спаць. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ладкавацца.

2. Зал. да падкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыхтавацца, збірацца, выбірацца, гатавацца; ладзіцца, ладкавацца, строіцца, меціцца, шыкавацца, шыхавацца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)