ла́дам, прысл.

1. Парадкам, як трэба.

Жыццё ідзе л.

2. У згодзе, мірна, спакойна.

Пагутарыць л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́дам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
ла́дам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́дам нареч. чи́нно; поря́дком; дру́жно; ми́рно; споко́йно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́дам, прысл.

1. Парадкам, як трэба. Парадак у лесе. Усё дагледжана, усё ладам ідзе. Шашкоў.

2. У згодзе, дружна. Змаганне заўжды працай ладам Вядзе свой круг ад веку ў век.. Хведаровіч.

3. Мірна, спакойна. [Вошкін:] — Прыйшоў, каб пагутарыць ладам, а вы падкусваць мяне... М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́дам прысл разм wie es sich gehört; éinträchtig, fríedlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ла́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́да ла́ды
Р. ла́ды ла́д
Д. ла́ду ла́дам
В. ла́ду ла́д
Т. ла́дам ла́дамі
М. ла́дзе ла́дах

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́д

‘дзяленне на грыфе струннага музычнага інструмента; клавіша, клапан музычнага інструмента’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ла́д лады́
Р. ла́да ладо́ў
Д. ла́ду лада́м
В. ла́д лады́
Т. ла́дам лада́мі
М. ла́дзе лада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́да ла́ды
Р. ла́ды ла́д
Д. ла́дзе ла́дам
В. ла́ду ла́д
Т. ла́дай
ла́даю		 ла́дамі
М. ла́дзе ла́дах

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ладко́м гл ладам

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ла́д

‘дзяржаўная ці грамадская сістэма; уклад жыцця; настрой; сістэма, склад мовы і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ла́д
Р. ла́ду
Д. ла́ду
В. ла́д
Т. ла́дам
М. ла́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)