ла́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ла́га |
ла́гі |
| Р. |
ла́гі |
ла́г |
| Д. |
ла́зе |
ла́гам |
| В. |
ла́гу |
ла́гі |
| Т. |
ла́гай
ла́гаю |
ла́гамі |
| М. |
ла́зе |
ла́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ла́га, -і, ДМ ла́зе, мн. -і, лаг і -аў, ж.
1. Драўляны брус, на які насцілаецца падлога.
2. Часовая апора пад што-н. у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі.
Перакочваць бярвенне па лагах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́га ж.
1. (приспособление для перекатывания грузов) като́к м.;
2. (брус, на который настилается пол) ла́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́га, ‑і, ДМ ‑лазе, ж.
1. Часовая падкладка, апора пад што‑н. у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі. Перакочваць бярвенне па лагах.
2. Абл. Падваліна. — Нам трэба [лес] на стойкі, на ніжнія вянцы, на лагі, каб падлога не гніла, — пералічваў Сільчанка. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́га
(ад ням. Lagebalken = бэлька ў столі)
1) часовая падкладка пад што-н. у выглядзе нятоўстага бервяна, жэрдкі;
2) падваліна, папярочнае бервяно, на якое насцілаецца падлога.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ла́га ’падваліна, папярочнае бервяно, на якое насцілаецца падлога’ (Шушк., Нар. сл., ТСБМ, Сл. паўн.-зах.), ’падважнік’ (Бел.-укр. ізал.). Запазычана з ням. Lagebalken ’бэлька ў столі’ ці з Lagerbalken ’брус для падымання грузаў’. Сюды ж ла́гі ’падстаўка пад вулей’ (Мат. Маг.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ЛА́ГА-АРХЕНЦІ́НА
(Lago Aigentino),
Архенціна, возера ў Аргенціне, каля ўсх. падножжа Андаў, на выш. 187 м. Пл. 1400 км2. Глыб. каля 300 м. Ледавіковага паходжання. Падпруджана марэнамі. На 3 да фіёрдападобных заліваў спускаюцца ледавікі. Упадае р. Леона (сцёк з воз. В’едма), выцякае р. Санта-Крус (упадае ў Атлантычны ак.). Зах. берагі возера ўваходзяць у нац. парк Лос-Гласьярэс, уключаны ЮНЕСКА у спіс Сусветнай спадчыны.
т. 9, с. 86
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЛА́ГА-МАДЖО́РЭ
(італьян. Lago Maggiore літар. вял. возера),
Вербана, возера ў Італіі і Швейцарыі паміж адгор’ямі Лепанцінскіх Альпаў. Пл. 212 км2, даўж. 62,5 км, глыб. да 372 м. Размешчана ў тэктанічнай міжгорнай катлавіне на выш. 194 м. Берагі высокія, абрывістыя. Падпруджана стараж. марэнай. Праз возера працякае суднаходная р. Тычына, левы прыток р. По. Суднаходства, рыбалоўства. Турызм. Клімат. курорты: Лакарна, Аскана і інш. (Швейцарыя), Канобіо, Інтра і інш. (Італія).
т. 9, с. 86
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лаг, ла́га, мн. ла́гі, ла́гаў, м. (спец.).
Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна і пройдзенай ім адлегласці.
|| прым. ла́гавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ла́г |
ла́гі |
| Р. |
ла́га |
ла́гаў |
| Д. |
ла́гу |
ла́гам |
| В. |
ла́г |
ла́гі |
| Т. |
ла́гам |
ла́гамі |
| М. |
ла́гу |
ла́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)