лаба́с

гл. лабаз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Лаба́с ’стажар’е з пад’ёмнай стрэшкай на чатырох слупках’ (Нар. сл.), ’куча’ (Сл. паўн.-зах.). Да лабаз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лаба́з, лаба́с

(рус. лабаз, ад комі lobos = будан)

уст. 1) памяшканне для продажу або захоўвання зерня, мукі, а таксама склад розных тавараў;

2) абарог.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)