кішла́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кішла́чны кішла́чная кішла́чнае кішла́чныя
Р. кішла́чнага кішла́чнай
кішла́чнае		 кішла́чнага кішла́чных
Д. кішла́чнаму кішла́чнай кішла́чнаму кішла́чным
В. кішла́чны (неадуш.)
кішла́чнага (адуш.)		 кішла́чную кішла́чнае кішла́чныя (неадуш.)
кішла́чных (адуш.)
Т. кішла́чным кішла́чнай
кішла́чнаю		 кішла́чным кішла́чнымі
М. кішла́чным кішла́чнай кішла́чным кішла́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кішла́чны кишла́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кішла́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кішлака. Кішлачная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кішла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Паселішча вясковага тыпу ў Сярэдняй Азіі.

|| прым. кішла́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кишла́чный кішла́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)