кітаі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кітаі́стка |
кітаі́сткі |
| Р. |
кітаі́сткі |
кітаі́стак |
| Д. |
кітаі́стцы |
кітаі́сткам |
| В. |
кітаі́стку |
кітаі́стак |
| Т. |
кітаі́сткай
кітаі́сткаю |
кітаі́сткамі |
| М. |
кітаі́стцы |
кітаі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кітаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст па кітаістыцы.
|| ж. кітаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)