Ліга абароны Кітая 10/120

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Акадэмія навук Кітая, гл. Кітайская акадэмія навук

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Камуністычная партыя Кітая 5/339—340, 604, 605; 6/363; 7/423

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Камуністычная партыя Кітая

т. 7, с. 547

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Народна-вызваленчая армія Кітая

т. 11, с. 165

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Народны палітычны кансультатыўны савет Кітая 5/605

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кіта́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кіта́й
Р. Кіта́я
Д. Кіта́ю
В. Кіта́й
Т. Кіта́ем
М. Кіта́і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіта́йцы, -аў, адз.а́ец, -та́йца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кітая.

|| ж. кітая́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. кіта́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уйгу́ры, -аў, адз. уйгу́р, -а, м.

Народ, які жыве на тэрыторыі Кітая, у Казахстане, Кыргызстане, Узбекістане, Афганістане.

|| ж. уйгу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. уйгу́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць грамадскіх навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мовы, літаратуру і культуру Кітая; кітаязнаўства.

[Ад лац. Sina — Кітай і грэч. lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)