кітабо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Марак, які займаецца промыслам кітоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кітабо́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кітабо́й кітабо́і
Р. кітабо́я кітабо́яў
Д. кітабо́ю кітабо́ям
В. кітабо́я кітабо́яў
Т. кітабо́ем кітабо́ямі
М. кітабо́ю кітабо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кітабо́й м. китобо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітабо́й, ‑я, м.

1. Той, хто займаецца промыслам кітоў. Экіпаж танкера павязе кітабоям флатыліі «Слава» і «Савецкая Украіна», што знаходзяцца цяпер у водах Антарктыкі, разнастайны груз: гародніну, бульбу, садавіну, паліва, пошту. «Звязда».

2. Тое, што і кітабоец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітабо́й м.

1. (чалавек) Wálfänger m -s, -;

2. (судна) Wálfangschiff n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

китобо́й кітабо́й, -бо́я м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

whaler [ˈweɪlə] n.

1. кітало́ўнае су́дна

2. кітало́ў, кітабо́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wálfänger

m -s, - кітабо́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

whaler

[ˈhweɪlər]

n.

кітало́ў -ва m., кітабо́й -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)