Кісялё́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кісялё́ўцы
Р. Кісялё́ўцаў
Д. Кісялё́ўцам
В. Кісялё́ўцы
Т. Кісялё́ўцамі
М. Кісялё́ўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кісялёўцы (в.) 5/601; 6/45 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кісялёўцы

т. 8, с. 296

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кісялё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кісялё́ўка
Р. Кісялё́ўкі
Д. Кісялё́ўцы
В. Кісялё́ўку
Т. Кісялё́ўкай
Кісялё́ўкаю
М. Кісялё́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кісялё́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кісялё́ўка кісялё́ўкі
Р. кісялё́ўкі кісялё́вак
Д. кісялё́ўцы кісялё́ўкам
В. кісялё́ўку кісялё́ўкі
Т. кісялё́ўкай
кісялё́ўкаю		 кісялё́ўкамі
М. кісялё́ўцы кісялё́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)