кісялё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісялё́вы кісялё́вая кісялё́вае кісялё́выя
Р. кісялё́вага кісялё́вай
кісялё́вае		 кісялё́вага кісялё́вых
Д. кісялё́ваму кісялё́вай кісялё́ваму кісялё́вым
В. кісялё́вы (неадуш.)
кісялё́вага (адуш.)		 кісялё́вую кісялё́вае кісялё́выя (неадуш.)
кісялё́вых (адуш.)
Т. кісялё́вым кісялё́вай
кісялё́ваю		 кісялё́вым кісялё́вымі
М. кісялё́вым кісялё́вай кісялё́вым кісялё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кісялёвы кисе́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісялёвы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кісельны. Кісялёвая яда — да парогу хада. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)