кісе́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кісе́т кісе́ты
Р. кісе́та кісе́таў
Д. кісе́ту кісе́там
В. кісе́т кісе́ты
Т. кісе́там кісе́тамі
М. кісе́це кісе́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кісе́т, -а, М -се́це, мн. -ы, -аў, м.

Маленькі мяшочак для табакі, які зацягваецца шнурком.

|| прым. кісе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кісе́т м. кисе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісе́т, ‑а, М ‑сеце, м.

Тое, што і капшук. Сядзім з дзедам Лявонам на маіх калёсах, курым з яго кісета пахучую махорку. Каваль.

[Ад перс. kisä — кашалёк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісе́т

(рус. кисет, ад перс. kisä = кашалёк)

тое, што і капшук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кісет ’капшук’ (ТСБМ, Касп., Мядзв., Гарэц., Бяльк.). Укр. кисет < рус. кисет ’тс’. Рус. кисет створана на аснове киса, але словаўтварэнне незразумелае (Шанскі, 2, 8, 136; ЕСУМ, 2, 437).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кісет, капшук

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

капшу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Мяшочак для тытуню, які сцягваецца шнурком; кісет.

Насыпаў махоркі ў к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кисе́т кісе́т, -та м., капшу́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -мо́ргнуты; зак., што.

1. Тузануўшы, завесіць, запяць.

З. фіранку.

З. кісет.

2. Зрабіць тугім, сцягнуць (вузел, пятлю).

З. пятлю.

|| незак. зашмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)