кісе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісе́льны кісе́льная кісе́льнае кісе́льныя
Р. кісе́льнага кісе́льнай
кісе́льнае		 кісе́льнага кісе́льных
Д. кісе́льнаму кісе́льнай кісе́льнаму кісе́льным
В. кісе́льны (неадуш.)
кісе́льнага (адуш.)		 кісе́льную кісе́льнае кісе́льныя (неадуш.)
кісе́льных (адуш.)
Т. кісе́льным кісе́льнай
кісе́льнаю		 кісе́льным кісе́льнымі
М. кісе́льным кісе́льнай кісе́льным кісе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кісе́льны кисе́льный;

◊ мало́чныя рэ́кі з ~нымі берага́мі — моло́чные ре́ки с кисе́льными берега́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кісялю (у 1 знач.).

•••

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі гл. рака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісе́ль, -сялю́, мн. -сялі́, -сялёў, м.

Студзяністая страва з аўсянай мукі або ягаднага соку, заваранага на крухмале.

К. з журавін.

Аўсяны к.

◊

Дзясятая вада на кісялі — пра вельмі далёкага родзіча.

|| прым. кісе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кисе́льный кісе́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісялёвы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кісельны. Кісялёвая яда — да парогу хада. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)