кі́са, -ы, ж. (разм.).

Ласкальная назва кошкі.

|| памянш. кі́ска, -і, ДМ кісцы, мн. -і, -сак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́са

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́са кі́сы
Р. кі́сы кі́с
Д. кі́се кі́сам
В. кі́су кі́с
Т. кі́сай
кі́саю		 кі́самі
М. кі́се кі́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кі́са ж., разг. ки́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́са, ‑ы, ж.

Разм. Ласкальная назва кошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kitty​2 [ˈkɪti] n. infml кі́са, кі́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кі́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Памянш.-ласк. да кіса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ки́са прост. кі́ца, -цы ж., кі́са, -сы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кот; кіса (ласк.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)