Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАЎРЫ́ЛАЎ Леанід Рыгоравіч
(2.2.1918, в. Бердыж Чачэрскага р-на Гомельскай вобл. — 1941),
бел. паэт. Скончыў Гомельскі пед. ін-т (1940). Загінуў у баі ў першыя дні Вял. Айч. вайны. Друкаваўся з 1935 (альманах «Аднагодкі»). Вершы Гаўрылава вызначаюцца шчырай апавядальнасцю, лірызмам, рамант. узнёсласцю, аптыміст. настроем. Іх асн. тэмы — юначае захапленне жыццём, каханне, вернасць Радзіме (вершы «Арлёнак», «Запахнуць ноччу духавітай травы», «Цішыня», «Сож», «Паэту»).
Тв.:
Вернасць Мн., 1961;
У кн.: Крывёю сэрца. Мн., 1967
Літ.:
Кавалёў Д. Пра таварыша, які не старэе // Дзень паэзіі — 65. Мн., 1965;
Бярозкін Р. «Ляжыць ён, як віцязь...» // Бярозкін Р. Постаці. Мн., 1971;
Вялюгін А. Песень поўны падсумак // Вялюгін А. Выбр. тв. Мн., 1973;
Т. 2;
Кірэенка К. Шчырасць юнацкага сэрца // Кірэенка К. Заўсёды з Радзімай. Мн., 1980.
І.У.Саламевіч.
т. 5, с. 90
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
спра́хлы, ‑ая, ‑ае.
Сатлелы, збуцвелы. Не лясною цвіллю спрахлай — Бульбай печанай запахла. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзі́мак, ‑мку, м.
Веснавы замаразак. А ўжо нават сам дрыготкі адзімак Вяшчуе звонка: — Ідзе вясна! Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаржэ́ць, ‑эе; зак.
Абл. Высахнуць, зацвярдзець. Счарнела пад бярозаю карытца. Зацвіў, скаржэў бярозавік на дне. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галу́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго.
Нар.-паэт. Песціць, мілаваць, лашчыць. Сына ў калысцы галубіць матуля. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барвяні́ца, ‑ы, ж.
Тое, што і барвянец. Ападзе барвяніцай рабіна на дол І застыне ў чаканні спатканняў вясёлых. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прада, прыназ. з Т.
Тое, што і прад у спалучэнні прада мной (мною). Раптам — стаіць [дзяўчынка] прада мною сама. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тхло, ‑а, н.
Разм. Тхліна. Дзень нарадзіўся. Сонца ўзышло. Дыміўся ў росах стэп; з сырых балот Цягнула тхлом. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́сніць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., каго-што.
Убачыць у сне, марах; сасніць. Усё, што высніў хлапчуком, Дарэшты спраўдзіў у паходах. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)