кірпано́сы, -ая, -ае.

3 кароткім і задраным носам.

Кірпаносая дзяўчынка.

|| наз. кірпано́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кірпано́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірпано́сы кірпано́сая кірпано́сае кірпано́сыя
Р. кірпано́сага кірпано́сай
кірпано́сае		 кірпано́сага кірпано́сых
Д. кірпано́саму кірпано́сай кірпано́саму кірпано́сым
В. кірпано́сы (неадуш.)
кірпано́сага (адуш.)		 кірпано́сую кірпано́сае кірпано́сыя (неадуш.)
кірпано́сых (адуш.)
Т. кірпано́сым кірпано́сай
кірпано́саю		 кірпано́сым кірпано́сымі
М. кірпано́сым кірпано́сай кірпано́сым кірпано́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кірпано́сы разг. курно́сый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кірпано́сы, ‑ая, ‑ае.

Разм. З кароткім і задзёртым носам. Кірпаносы твар. Кірпаносае дзіця. / у знач. наз. кірпано́сы, ‑ага, м.; кірпано́сая, ‑ай, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кірпано́сы stúmpfnasig, stúpsnasig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кірпано́сы ’курносы’ (ТСБМ, Мат. Гом.). Гл. кірпа, кірпаты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

курно́сый кірпано́сы, кірпа́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кірпа́ты, -ая, -ае.

1. Кароткі і задраны ўгору (пра нос).

2. Тое, што і кірпаносы.

|| наз. кірпа́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

snub-nosed [ˌsnʌbˈnəʊzd] adj. кірпано́сы, кірпа́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perkaty

кірпаносы, кірпаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)