кірпава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірпава́ты кірпава́тая кірпава́тае кірпава́тыя
Р. кірпава́тага кірпава́тай
кірпава́тае		 кірпава́тага кірпава́тых
Д. кірпава́таму кірпава́тай кірпава́таму кірпава́тым
В. кірпава́ты (неадуш.)
кірпава́тага (адуш.)		 кірпава́тую кірпава́тае кірпава́тыя (неадуш.)
кірпава́тых (адуш.)
Т. кірпава́тым кірпава́тай
кірпава́таю		 кірпава́тым кірпава́тымі
М. кірпава́тым кірпава́тай кірпава́тым кірпава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кірпава́ты разг. (о носе) слегка́ вздёрнутый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кірпава́ты etw. stúpsnasig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)