кіраўні́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіраўні́цкі кіраўні́цкая кіраўні́цкае кіраўні́цкія
Р. кіраўні́цкага кіраўні́цкай
кіраўні́цкае		 кіраўні́цкага кіраўні́цкіх
Д. кіраўні́цкаму кіраўні́цкай кіраўні́цкаму кіраўні́цкім
В. кіраўні́цкі (неадуш.)
кіраўні́цкага (адуш.)		 кіраўні́цкую кіраўні́цкае кіраўні́цкія (неадуш.)
кіраўні́цкіх (адуш.)
Т. кіраўні́цкім кіраўні́цкай
кіраўні́цкаю		 кіраўні́цкім кіраўні́цкімі
М. кіраўні́цкім кіраўні́цкай кіраўні́цкім кіраўні́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіраўні́цкі

1. управле́нческий;

2. руководи́тельский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіраўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, якая кіруе кім-, чым-н.

К. вытворчага аб’яднання.

|| ж. кіраўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кіраўні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіраўні́цтва, -а, н.

1. гл. кіраваць.

2. Падраздзяленне якой-н. установы, буйная адміністрацыйная адзінка.

К. справамі Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

3. зб. Кіраўнікі.

Змяніць кіраўніцтва.

|| прым. кіраўні́цкі, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.) і кіраўні́чы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арганізацыйна-кіраўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арганізацыйна-кіраўніцкі арганізацыйна-кіраўніцкая арганізацыйна-кіраўніцкае арганізацыйна-кіраўніцкія
Р. арганізацыйна-кіраўніцкага арганізацыйна-кіраўніцкай
арганізацыйна-кіраўніцкае		 арганізацыйна-кіраўніцкага арганізацыйна-кіраўніцкіх
Д. арганізацыйна-кіраўніцкаму арганізацыйна-кіраўніцкай арганізацыйна-кіраўніцкаму арганізацыйна-кіраўніцкім
В. арганізацыйна-кіраўніцкі
арганізацыйна-кіраўніцкага		 арганізацыйна-кіраўніцкую арганізацыйна-кіраўніцкае арганізацыйна-кіраўніцкія
Т. арганізацыйна-кіраўніцкім арганізацыйна-кіраўніцкай
арганізацыйна-кіраўніцкаю		 арганізацыйна-кіраўніцкім арганізацыйна-кіраўніцкімі
М. арганізацыйна-кіраўніцкім арганізацыйна-кіраўніцкай арганізацыйна-кіраўніцкім арганізацыйна-кіраўніцкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адміністрацы́йна-кіраўні́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адміністрацы́йна-кіраўні́цкі адміністрацы́йна-кіраўні́цкая адміністрацы́йна-кіраўні́цкае адміністрацы́йна-кіраўні́цкія
Р. адміністрацы́йна-кіраўні́цкага адміністрацы́йна-кіраўні́цкай
адміністрацы́йна-кіраўні́цкае		 адміністрацы́йна-кіраўні́цкага адміністрацы́йна-кіраўні́цкіх
Д. адміністрацы́йна-кіраўні́цкаму адміністрацы́йна-кіраўні́цкай адміністрацы́йна-кіраўні́цкаму адміністрацы́йна-кіраўні́цкім
В. адміністрацы́йна-кіраўні́цкі (неадуш.)
адміністрацы́йна-кіраўні́цкага (адуш.)		 адміністрацы́йна-кіраўні́цкую адміністрацы́йна-кіраўні́цкае адміністрацы́йна-кіраўні́цкія (неадуш.)
адміністрацы́йна-кіраўні́цкіх (адуш.)
Т. адміністрацы́йна-кіраўні́цкім адміністрацы́йна-кіраўні́цкай
адміністрацы́йна-кіраўні́цкаю		 адміністрацы́йна-кіраўні́цкім адміністрацы́йна-кіраўні́цкімі
М. адміністрацы́йна-кіраўні́цкім адміністрацы́йна-кіраўні́цкай адміністрацы́йна-кіраўні́цкім адміністрацы́йна-кіраўні́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіраўні́цкі персана́л

т. 8, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

руководи́тельский кіраўні́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

управле́нческий кіраўні́цкі;

управле́нческий аппара́т кіраўні́цкі апара́т;

управле́нческие расхо́ды выда́ткі кіраўні́цкія (на кіраўні́цтва);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

directive

[dəˈrektɪv]

1.

n.

зага́д -у m.; дырэкты́ва, інстру́кцыя f.; нака́з -у m.

2.

adj.

кіру́ючы, кіраўні́чы, кіраўні́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)