кіпары́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіпары́сны кіпары́сная кіпары́снае кіпары́сныя
Р. кіпары́снага кіпары́снай
кіпары́снае		 кіпары́снага кіпары́сных
Д. кіпары́снаму кіпары́снай кіпары́снаму кіпары́сным
В. кіпары́сны (неадуш.)
кіпары́снага (адуш.)		 кіпары́сную кіпары́снае кіпары́сныя (неадуш.)
кіпары́сных (адуш.)
Т. кіпары́сным кіпары́снай
кіпары́снаю		 кіпары́сным кіпары́снымі
М. кіпары́сным кіпары́снай кіпары́сным кіпары́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіпары́сны кипари́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіпары́сны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кіпарысавы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпары́с, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства кіпарысавых.

2. -у. Драўніна гэтай расліны.

Зроблены з кіпарысу.

|| прым. кіпары́савы, -ая, -ае і кіпары́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кипари́сный кіпары́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)