кіно́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кіно́шны |
кіно́шная |
кіно́шнае |
кіно́шныя |
| Р. |
кіно́шнага |
кіно́шнай кіно́шнае |
кіно́шнага |
кіно́шных |
| Д. |
кіно́шнаму |
кіно́шнай |
кіно́шнаму |
кіно́шным |
| В. |
кіно́шны (неадуш.) кіно́шнага (адуш.) |
кіно́шную |
кіно́шнае |
кіно́шныя (неадуш.) кіно́шных (адуш.) |
| Т. |
кіно́шным |
кіно́шнай кіно́шнаю |
кіно́шным |
кіно́шнымі |
| М. |
кіно́шным |
кіно́шнай |
кіно́шным |
кіно́шных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кіно́шны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да кіно, кінематаграфіі. У кают-кампаніі сёння кіношны дзень: цікавей і прасцей паглядзець кінафільм там. М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіно́, нескл., н.
1. Тое, што і кінафільм.
Паглядзець цікавае к.
2. Тое, што і кінематаграфія.
3. Кінатэатр (разм.).
|| прым. кіно́шны, -ая, -ае (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)