кі́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых.

|| прым. кі́лечны, -ая, -ае.

К. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́лька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́лька кі́лькі
Р. кі́лькі кі́лек
Д. кі́льцы кі́лькам
В. кі́льку кі́лек
Т. кі́лькай
кі́лькаю		 кі́лькамі
М. кі́льцы кі́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кі́лька ж., зоол. ки́лька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых.

[Эст. kilu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́лька ж Strömling m -s, -e; Sprótte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кі́лька

(рус. килька, ад эст. kilu)

невялікая марская прамысловая рыба сям. селядцовых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кі́лька 1 ’некалькі’ (Сл. паўн.-зах.). Ст.-бел. килька (з 1566 г.): Булыка, Запазыч., 154. З польск. kilka (там жа, 461). У польскай мове новаўтварэнне з больш старога kielko (Слаўскі, 2, 161).

Кі́лька 2 ’невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых’ (ТСБМ). Запазычанне пры пасрэдніцтве рускай мовы з эст. kilu, фін. kilo ’тс’. Латышскае пасрэдніцтва дало цюлька (гл.) (Фасмер, 2, 233; Трубачоў, Дополн., 4, 135–136).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кі́лечны гл. кілька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ки́лька зоол. кі́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sprat [spræt] n. кі́лька, шпрот

♦

throw a sprat to catch a mackerel рызыкну́ць малы́м дзе́ля вялі́кага

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)