кіла́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіла́ кі́лы
Р. кілы́ кі́л
Д. кіле́ кіла́м
В. кілу́ кі́лы
Т. кіло́й
кіло́ю
кіла́мі
М. кіле́ кіла́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіла́, -ы́, мн. кі́лы, кіл і -аў, ж.

1. Тое, што і грыжа (разм.).

2. Хвароба крыжакветных раслін, пры якой на карэнні ўтвараюцца нарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіла́ ж.

1. разг. кила́, гры́жа;

2. (нарост на корнях растения) кила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіла́, ‑ы, ж.

1. Разм. Тое, што і грыжа.

2. Хвароба крыжакветных раслін, пры якой на карэнні ўтвараюцца нарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіла́

т. 8, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіла́ ж мед, разм (грыжа) Bruch m -(e)s, Brüche; Hrni¦e f -, -n;

пахві́нная кіла́ Listenbruch m;

зашчэ́мленая кіла́ ingeklemmter Bruch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кіла́1 ’грыжа’ (ТСБМ, Шат., Нас., Касп., Мядзв., Яруш., Бяльк., Сержп. Грам., Нік., Няч.). Укр. кила, рус. кила ’тс’, балг. кила ’пухліна’, серб.-харв. ки̏ла, славен. kíla ’тс’, польск. kiła, чэш. kyla, славац. kyla ’тс’. Прасл. kyla ’пухліна, нараст’ адпавядае літ. kū́la ’тс’. Балта-славянская інавацыя. Іншыя і.-е. паралелі ненадзейныя (Фасмер, 2, 232; ЕСУМ, 2, 432).

Кіла́2 ’хвароба крыжакветных раслін, пры якой на карэнні ўтвараюцца нарасці’ (ТС). Гл. кіла1.

Кіла́3 ’проігрыш у картачнай або шахматнай гульні’ (Нас.). Да кіла1. Параўн. надарвацца ва ўскосным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіла...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. словам «тысяча», «у тысячу разоў», напр.: кілаволып, кілакалорыя, кілатона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіла...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: тысяча, у тысячу разоў, напрыклад: кілават, кіламетр.

[Фр. kilo ад грэч. chilioi — тысяча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіла-

(фр. kilo, ад гр. chilioi = тысяча)

. першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «тысяча».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)