кізеры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кізеры́т |
кізеры́ты |
| Р. |
кізеры́ту |
кізеры́таў |
| Д. |
кізеры́ту |
кізеры́там |
| В. |
кізеры́т |
кізеры́ты |
| Т. |
кізеры́там |
кізеры́тамі |
| М. |
кізеры́це |
кізеры́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кізеры́т
(ад ням. D. Kieser = прозвішча ням. натураліста)
мінерал класа сульфатаў, бясколерны або шаравата-белага, жаўтаватага колеру са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для атрымання магнію і эпсаміту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)