кі́дальніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́дальніцкі кі́дальніцкая кі́дальніцкае кі́дальніцкія
Р. кі́дальніцкага кі́дальніцкай
кі́дальніцкае		 кі́дальніцкага кі́дальніцкіх
Д. кі́дальніцкаму кі́дальніцкай кі́дальніцкаму кі́дальніцкім
В. кі́дальніцкі
кі́дальніцкага		 кі́дальніцкую кі́дальніцкае кі́дальніцкія
кі́дальніцкіх
Т. кі́дальніцкім кі́дальніцкай
кі́дальніцкаю		 кі́дальніцкім кі́дальніцкімі
М. кі́дальніцкім кі́дальніцкай кі́дальніцкім кі́дальніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіда́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

|| ж. кіда́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кіда́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)