кігі́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кігі́кну кігі́кнем
2-я ас. кігі́кнеш кігі́кнеце
3-я ас. кігі́кне кігі́кнуць
Прошлы час
м. кігі́кнуў кігі́кнулі
ж. кігі́кнула
н. кігі́кнула
Загадны лад
2-я ас. кігі́кні кігі́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час кігі́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кігі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да кігікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кігі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі на «кі-гі».

|| аднакр. кігі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. кігі́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кугі́кнуць

‘кугакнуць, кігікнуць (пра птушак), рохкнуць, папіскваючы (пра парасят)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кугі́кне кугі́кнуць
Прошлы час
м. кугі́кнуў кугі́кнулі
ж. кугі́кнула
н. кугі́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час кугі́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)