Кіга́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Кіга́лі
Р. Кіга́лі
Д. Кіга́лі
В. Кіга́лі
Т. Кіга́лі
М. Кіга́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кіга́лі

т. 8, с. 247

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кіга́лі нескл м Kigáli n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кига́ли г. Кіга́лі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kigali

[kɪˈgɑ:li]

г. Кіга́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кі́гаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кі́гаю кі́гаем
2-я ас. кі́гаеш кі́гаеце
3-я ас. кі́гае кі́гаюць
Прошлы час
м. кі́гаў кі́галі
ж. кі́гала
н. кі́гала
Загадны лад
2-я ас. кі́гай кі́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кі́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)