кі́барг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кі́барг кі́баргі
Р. кі́барга кі́баргаў
Д. кі́баргу кі́баргам
В. кі́барга кі́баргаў
Т. кі́баргам кі́баргамі
М. кі́баргу кі́баргах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кі́барг м літ (чалавек-машына) Cyborg [´saĭbɔ:rg] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кі́барг

[ад кіб(ернетыка) + арг(анізм)]

прыстасаванне, у якім у пэўнай меры здзейснены сімбіёз фізічных і інтэлектуальных здольнасцей чалавека і тэхнічных сродкаў аўтаматыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кі́барг

[англ. cyb(ernetical) org(anism) = кібернетычная істота]

фантастычны паўчалавек-паўробат.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cyborg [ˈsaɪbɔ:g] n. кі́барг (у навукова-фантастычных творах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cyborg

м. кібарг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)