куцю́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куцю́м куцю́мы
Р. куцю́ма куцю́маў
Д. куцю́му куцю́мам
В. куцю́м куцю́мы
Т. куцю́мам куцю́мамі
М. куцю́ме куцю́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куцю́м

(фр. coutume)

прававы звычай у сярэдневяковай Францыі, які рэгуляваў у асноўным маёмасныя і сямейныя адносіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)