прылады, апараты і прыстасаванні, якія выкарыстоўваюцца для вядзення дамашняй (кухоннай) гаспадаркі.
Найб. пашыраны: для захоўвання харч. прадуктаў (халадзільнікі дамашнія) і іх перапрацоўкі (мясарубкі, сокавыціскалкі, кухонныя універсальныя машыны — камбайны і інш.), для прыгатавання ежы і напояў (эл. і мікрахвалевыя печы, газавыя пліты, міксеры, кававаркі і інш.), для падагрэву вады (чайнікі, самавары, газавыя воданагравальныя апараты) і інш.Кухонны камбайн звычайна мае электрапрывод з рэдуктарам, зменныя насадкі мясарубкі, міксера, цестамяшалкі-збівалкі, кавамолкі, сокавыціскалкі, агароднінарэзкі, хлебарэзкі і інш.
1. Палудзіць усё, многае. Пералудзіць усе кухонныя катлы.
2. Вылудзіць нанава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
garbage
[ˈgɑ:rbɪdʒ]
n.
1) сьме́цьце n.; кухо́нныя адкі́ды, адпа́ды
2) informal бязва́ртасная літарату́ра, маста́цтва; макулату́ра f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
секцы́йны1, ‑ая, ‑ае.
1. Які праводзіцца па секцыях 1 (у 1 знач.), адбываецца ў секцыях. Секцыйная работа. Секцыйныя заняткі.
2. Які складаецца з секцый 1 (у 2 знач.). Секцыйныя кухонныя сталы.// Які ажыццяўляецца па секцыях. Секцыйная штампоўка дэталей.
секцы́йны2, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які выкарыстоўваецца пры анатаміраванні трупаў. Секцыйны інструментарый.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
к’ёкенме́дынгі
(дацк. kokkenmodding = кухонныя рэшткі)
скапленне скопішча ракавін, касцей рыб і жывёл па берагах мораў і рэк, дзе былі стаянкі першабытных людзей эпохі мезаліту і неаліту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кекенме́дынгі
(дацк. kokkenmodding = кухонныя адыходы)
скапленні скопішчы ракавін і касцей з вугальнымі праслойкамі, каменнымі прыладамі і іншымі рэчамі, якія знаходзяцца ў адкладах часоў неаліту на месцы стаянак старажытных рыбакоў і паляўнічых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГО́МЕЛЬСКІ ФАНЕ́РНА-ЗАПА́ЛКАВЫ КАМБІНА́Т.
Засн. ў 1879 у Навабеліцы як запалкавая ф-ка «Везувій», у 1929 яе вытв-сць механізавана. У 1937 ф-ка аб’яднана з фанерным з-дам у Навабеліцкі фанерна-запалкавы камбінат. У 1941 эвакуіраваны ў г. Томск. У 1944 адноўлены ў Навабеліцы. З 1971 у складзе Гомельскага вытворчага дрэваапрацоўчага аб’яднання «Гомельдрэў». Мае цэхі: запалкавы, фанерны, мэблевы, механічны, тавараў шырокага ўжытку. Асн. прадукцыя: фанера клееная, запалкі, мэбля (крэслы, табурэткі кухонныя), тавары нар. ўжытку. Прадукцыю пастаўляе ў 20 краін свету, у т. л. Канаду, Італію, Германію, Фінляндыю, Галандыю, Польшчу.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛАЗЕ́РСКАЯ КУЛЬТУ́РА,
археалагічная культура эпохі бронзы (2-я пал. 12—10 ст. да нашай эры) на тэр. стэпавай зоны Паўн. Прычарнамор’я (Украіна). Назва ад паселішча на беразе Белазерскага лімана каля г. Каменка-Дняпроўская (Запарожская вобл.). Насельніцтва жыло на неўмацаваных паселішчах у наземных глінабітных жытлах з каменнымі падмуркамі і паўзямлянках. Аснова гаспадаркі — жывёлагадоўля і земляробства. Пахавальны абрад — трупапалажэнне ў грунтавых (большасць) і курганных могільніках. Характэрны грубыя кухонныя гаршкі з наляпнымі валікамі і глянцаваны сталовы посуд, арнаментаваны канелюрамі, зубчатым штампам. Магчыма, носьбітамі Белазерскай культуры былі іранцы. Большасць даследчыкаў разглядае Белазерскую культуру як этап позназрубавай культуры, некаторыя — як позні этап сабацінаўскай культуры або як асобную культуру, блізкую да помнікаў тыпу фракійскага гальштата.