ку́халь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́халь ку́хлі
Р. ку́хля ку́хляў
Д. ку́хлю ку́хлям
В. ку́халь ку́хлі
Т. ку́хлем ку́хлямі
М. ку́хлі ку́хлях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́халь гл. куфель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́халь,

гл. куфель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́фель, -фля, мн. -флі, -фляў і ку́халь, -хля, мн. -хлі, -хляў, м.

Спецыяльны кубак для піва.

|| прым. ку́фельны, -ая, -ае, ку́флевы, -ая, -ае і ку́хальны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́халь м гл куфель

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ку́халь ’невялікі кубак’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Жд. 3, З нар. сл., Гарэц., Др.-Падб.). Гл. куфель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ку́фель ‑фля і ку́халь, ‑хля, м.

Бакал для піва. Па шкле куфля аплывала белая пена і шлёпалася пад ногі. Лобан. Сабе Апейка папрасіў кухаль піва; пакуль буфетчыца налівала, агледзеўся, дзе б прыладзіцца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́фель, ку́халь

(польск. kufel, ад с.-в.-ням. kuefel)

шкляны кубак для піва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

jar​1 [dʒɑ:] n.

1. сло́ік; збан

2. BrE, infml ку́халь/ку́фель пі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beer [bɪə] n. пі́ва;

ginger beer імбі́рнае пі́ва;

Wo uld you like a beer? Не хочаш (кухаль) піва?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)