Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
куфэ́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.
1. Невялікі куфар; тое, што і куфар.
2. Дарожная скрынка (род чамадана), звычайна прыгожа аформленая.
|| прым.куфэ́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
куфэ́рак, -рка м.
1.уменьш. сундучо́к;
2. ларе́ц, ла́рчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куфэ́рак, ‑рка, м.
1. Невялікі куфар; тое, што і куфар. Волька перакладвала ў куфэрку нейкую бялізну.Чорны.
2. Дарожная скрынка, род чамадана, звычайна прыгожа аформленая. [Шэмет] быў і апрануты ва ўсё крамнае і ў руцэ трымаў куфэрак.Чарнышэвіч.Ужо цямнела, калі Косця са сваім фанерным куфэркам прыбыў у інтэрнат.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)