кусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; незак.

Расці кустом, даваць многа бакавых адросткаў.

|| наз. кушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кусці́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кусці́цца кусця́цца
Прошлы час
м. кусці́ўся кусці́ліся
ж. кусці́лася
н. кусці́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кусці́цца несов. кусти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кусці́цца, ‑ціцца; незак.

Расці кустом, разгаліноўвацца ў выглядзе куста. Там расце лён-даўгунец, каласіцца высокае жыта, кусціцца кармавая бульба. Пестрак. Будуць свежым лісцем шалясцець бярозы, Будзе рунь кусціцца пышна па вясне! Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кусці́цца in Stáuden [Büschen] wáchsen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кушчэ́нне гл. кусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кусти́ться несов. кусці́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закусці́цца, ‑ціцца; зак.

Пачаць кусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. кусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азі́мы, -ая, -ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее.

Азімая пшаніца.

2. у знач. наз. азі́мыя, -ых.

Падкормка азімых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)