куслі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае здольнасць кусацца, джаліць.

Куслівыя пчолы.

К. сабака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куслі́вы куслі́вая куслі́вае куслі́выя
Р. куслі́вага куслі́вай
куслі́вае		 куслі́вага куслі́вых
Д. куслі́ваму куслі́вай куслі́ваму куслі́вым
В. куслі́вы (неадуш.)
куслі́вага (адуш.)		 куслі́вую куслі́вае куслі́выя (неадуш.)
куслі́вых (адуш.)
Т. куслі́вым куслі́вай
куслі́ваю		 куслі́вым куслі́вымі
М. куслі́вым куслі́вай куслі́вым куслі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куслі́вы разг. (о животных) злой; куса́чий;

к. саба́ка — зла́я соба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куслі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае здольнасць кусацца, джаліць (пра жывёл, насякомых). Ку слівы сабака. Куслівыя пчолы. // Пякучы (пра расліны). Куслівая крапіва. // перан. Які мае здольнасць дапячы, даняць чым‑н.; шкодны, зламысны. Куслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куслі́вы разм bíssig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

куса́чий куслі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куса́чы разг., см. куслі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зло́сны, -ая, -ае.

1. Поўны злосці, нядобразычлівасці.

З. паклёп.

Злосныя намеры.

2. Сярдзіты, куслівы, злы (пра жывёл).

З. сабака.

3. Свядома нядобрасумленны.

З. банкрут.

4. Закаранелы ў чым-н. заганным.

З. парушальнік дысцыпліны.

|| наз. зло́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Куслі́цы ’клубніцы’ (Сцяшк. Сл.). Кантамінацыя куслівы і клубніцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пага́ны, -ая, -ае.

1. Які нельга есці з прычыны ядавітасці, нечыстаты.

П. грыб.

2. Прызначаны для смецця, нечыстот.

Паганае вядро.

3. Мярзотны, подлы чалавек.

П. чалавек.

П. настрой.

4. Злы, куслівы (пра сабаку).

5. Язычніцкі (уст.).

Паганыя ідалы.

◊

Паганыя вочы (разм.) — шкодныя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)