кур’ёз, -у, мн. -ы, -аў, м.

Недарэчны выпадак, смешнае здарэнне.

|| прым. кур’ёзны, -ая, -ае.

К. выпадак.

|| наз. кур’ёзнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кур’ё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кур’ё́з кур’ё́зы
Р. кур’ё́зу кур’ё́заў
Д. кур’ё́зу кур’ё́зам
В. кур’ё́з кур’ё́зы
Т. кур’ё́зам кур’ё́замі
М. кур’ё́зе кур’ё́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кур’ёз, -зу м. курьёз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кур’ёз, ‑у, м.

Недарэчны выпадак, смешнае здарэнне. Бедная слоўная палітра прыводзяць часамі проста да кур’ёзаў, калі сур’ёзнае становіцца смешным. Скрыган.

[Ад фр. curieux, curieuse — забаўны, цікавы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

КУР’ЁЗ

(ад франц. curieux, curieuse забаўны, цікавы),

недарэчны выпадак, смешнае здарэнне.

т. 9, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кур’ёз м. Kuriósum n -s, -sa, séltsame [kurióse] Begébenheit;

дзе́ля кур’ёзу spáßeshalber, zum Spaß

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кур’ёз

(рус. курьёз, ад лац. curiosum = цікавая рэч)

незвычайны, недарэчны або смешны выпадак, здарэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кур’ёз ’недарэчны выпадак’ (ТСБМ). Праз рус. мову курьёз ’тс’ з ням. Kuriosum (Шанскі, 2, 8, 458).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кур’ёз

(фр. curieux, ад лац. curiosum = цікавая рэч)

незвычайны, недарэчны выпадак, смешнае здарэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

курьёз кур’ёз, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)