курно́сая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. курно́сая курно́сыя
Р. курно́сай курно́сых
Д. курно́сай курно́сым
В. курно́сую курно́сых
Т. курно́сай
курно́саю		 курно́сымі
М. курно́сай курно́сых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курно́сая сущ. кірпано́сая, -сай ж., кірпа́тая, -тай ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курно́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курно́сы курно́сая курно́сае курно́сыя
Р. курно́сага курно́сай
курно́сае		 курно́сага курно́сых
Д. курно́саму курно́сай курно́саму курно́сым
В. курно́сы (неадуш.)
курно́сага (адуш.)		 курно́сую курно́сае курно́сыя (неадуш.)
курно́сых (адуш.)
Т. курно́сым курно́сай
курно́саю		 курно́сым курно́сымі
М. курно́сым курно́сай курно́сым курно́сых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курно́сы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Кароткі і задзёрты (пра нос). Здаецца, і нос у яе быў раней курносы. Цяпер ён выцягнуўся. Сабаленка.

2. З кароткім і задзёртым носам. Курносае дзіця. □ Яшчэ маці не купіла Чаравічак — ходзіць босай, Яшчэ добра не аджыла Ад вяснушак твар курносы. Танк. / у знач. наз. курно́сы, ‑ага, м.; курно́сая, ‑ай, ж. — А ты, Курносая, падрастай, а то яшчэ так і застанешся недаросткам. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)