КУ́РДСКІЯ ГО́РЫ,
тое, што Курдыстанскія горы.
т. 9, с. 49
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ку́рдскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ку́рдскі |
ку́рдская |
ку́рдскае |
ку́рдскія |
| Р. |
ку́рдскага |
ку́рдскай
ку́рдскае |
ку́рдскага |
ку́рдскіх |
| Д. |
ку́рдскаму |
ку́рдскай |
ку́рдскаму |
ку́рдскім |
| В. |
ку́рдскі (неадуш.)
ку́рдскага (адуш.) |
ку́рдскую |
ку́рдскае |
ку́рдскія (неадуш.)
ку́рдскіх (адуш.) |
| Т. |
ку́рдскім |
ку́рдскай
ку́рдскаю |
ку́рдскім |
ку́рдскімі |
| М. |
ку́рдскім |
ку́рдскай |
ку́рдскім |
ку́рдскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
КУРДЫСТА́НСКІЯ ГО́РЫ, Курдскія горы,
горы паміж Армянскім і Іранскім нагор’ямі, у Турцыі, Іране і Іраку. Складаная сістэма хрыбтоў і масіваў выш. да 4168 м (г. Джыло). Грабяні хрыбтоў вышэй за 3500 м альпійскага тыпу, менш высокія пераважна плоскавяршынныя. Схілы моцна расчлянёныя вузкімі цяснінамі. Складзеныя з сланцаў, кварцытаў, мармуру, мергелю. Ледавікі. Рэкі ў асн. ўтвараюць левыя прытокі р. Тыгр. Клімат субтрапічны. Ападкаў на паўд.-зах. схілах 1000—3000 мм, на паўн.-ўсх. — 400—700 мм за год. На паўд. схілах міжземнаморскія лясы, хмызняк (маквіс), фісташкавыя і арчовыя рэдкалессі, на паўн. — горныя стэпы і фрыганападобная расліннасць; на плоскіх вяршынях — альпійскія лугі. Качавая жывёлагадоўля. Па далінах рэк — сады, пасевы пшаніцы, кукурузы, ячменю. Зах. частка К.г. наз. таксама Армянскім Таўрам.
т. 9, с. 49
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)