Варонежскія «частыя курганы» 2/603

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Курганы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Курганы́
Р. Кургано́ў
Д. Кургана́м
В. Курганы́
Т. Кургана́мі
М. Кургана́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курга́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. курга́н курганы́
Р. кургана́ кургано́ў
Д. кургану́ кургана́м
В. курга́н курганы́
Т. кургано́м кургана́мі
М. кургане́ кургана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курга́нне ср., собир. курганы́ мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Курганы Бессмяротнасці, гл. Курганы Славы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

крывічы́, -о́ў, адз. крывіч, -а́, м.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне ў 6—10 стст., якое займала тэрыторыю ў вярхоўях Заходняй Дзвіны, Дняпра і Волгі.

Полацкія к.

|| прым. крыві́цкі, -ая, -ае.

Крывіцкія курганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Курганы Вечнай Славы, гл. Курганы Славы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ахіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Агарнуць, ахутаць чым-н.

Хусткай а. дзіця.

2. перан. Акружыць увагай.

Курганы слава ахінула.

А. ласкай.

|| незак. ахіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыві́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крывічоў. Крывіцкія курганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарма́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарматаў. Сармацкія курганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)