◎ Курапа́та ’курапатка’ (Шат., Сл. паўн.-зах., ТС, Нар. лекс., Кліх.). Гл. курапатка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Куро́па ’няўдалая жанчына’ (Мат. Маг.). Да курапата (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kuropatwa

ж. заал. курапатка, курапата (Perdix perdix)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)