Куранецкая воласць (гістар.) 3/82
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
куране́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
куране́цкі |
куране́цкая |
куране́цкае |
куране́цкія |
| Р. |
куране́цкага |
куране́цкай
куране́цкае |
куране́цкага |
куране́цкіх |
| Д. |
куране́цкаму |
куране́цкай |
куране́цкаму |
куране́цкім |
| В. |
куране́цкі (неадуш.)
куране́цкага (адуш.) |
куране́цкую |
куране́цкае |
куране́цкія (неадуш.)
куране́цкіх (адуш.) |
| Т. |
куране́цкім |
куране́цкай
куране́цкаю |
куране́цкім |
куране́цкімі |
| М. |
куране́цкім |
куране́цкай |
куране́цкім |
куране́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ВІЛЕ́ЙСКІ ПАВЕ́Т,
адм.-тэр. адзінка на Беларусі ў 1793—1940. Створаны ў Мінскай губ., з 1843 у Віленскай. Цэнтр — г. Вілейка. Пл. 5591,2 кв. вярсты, нас. 208 013 чал. (1897). У 1886 уключаў 27 валасцей (Будслаўская, Ваўкалацкая. Вілейская, Вязынская, Гарадоцкая, Германішская, Даўгінаўская, Дунілавіцкая, Жаснянская, Іжская, Княгінінская, Крайская, Краснасельская, Крывіцкая, Куранецкая, Лебедзеўская, Лучайская, Маладзечанская, Манькавіцкая, Мядзельская, Нарыцкая, Параф’янаўская, Порплішчанская, Рабунская, Радашковіцкая, Сітцаўская, Хаценчыцкая), заштатны г. Радашковічы, 20 мястэчак, 1279 паселішчаў сельскага тыпу. З 1917 у Зах. вобл., з 1919 у БССР. У 1921—39 у складзе Польшчы, у 1927 меў 13 гмін, пл. 3421 км². З ліст. 1939 у БССР, са снеж. 1939 у Вілейскай вобласці, 15.1.1940 скасаваны.
т. 4, с. 160
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)