купарва́с, -у, м.

Назва некаторых солей сернай кіслаты.

Медны к.

Жалезны к.

|| прым. купарва́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

купарва́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. купарва́с
Р. купарва́су
Д. купарва́су
В. купарва́с
Т. купарва́сам
М. купарва́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

купарва́с, -су м., хим. купоро́с;

○ жале́зны к. — желе́зный купоро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купарва́с, ‑у, м.

Сернакіслая соль некаторых цяжкіх металаў. Медны купарвас. Жалезны купарвас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купарва́с м. хім. Vitriól [vi-] n, m -s, -e;

жале́зны купарва́с Éisenvitriol n;

ме́дны купарва́с Kúpfervitriol n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

купарва́с

(ст.-польск. koperwas, ад с.-в.-ням. kupfer-wasser)

сернакіслая соль некаторых цяжкіх металаў (напр. медны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Жалезны купарвас 10/650

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цынкавы купарвас

т. 17, с. 147

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Медны купарвас 2/150; 7/117, 118; 10/650

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

купоро́с хим. купарва́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)